ഇവിടെ ഡാര്ജിലിങ്ങില് മലയാളം പുസ്തകങ്ങളോ മാസികയോ ഒന്നും കിട്ടില്ല . താമസം എപ്പോ വേണമെങ്കിലും മാറാം എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തപാലില് ഒന്നും വരുത്താനും കഴിയുന്നില്ല . അതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല , എഴുതാനും കഴിയുന്നില്ല . എഴുതാനിരിക്കുമ്പോ പലപ്പോഴും വാക്കുകള് കിട്ടാതെ പോകുന്നു , അല്ലെങ്കില് കിട്ടുന്ന വാക്കുകളില് ഒരു തൃപ്തി വരുന്നില്ല . എന്തോ എവിടെയോ അങ്ങോട്ട് ശരിയാവാത്തപോലെ ...
അങ്ങനെ ചെറുതല്ലാത്ത ഒരു നിരാശയോടെ ടി.വി കാണാനിരുന്നു. തമിഴ് (മലയാളം) നടന് വിക്രം ബ്ലെസി യുടെ സംവിധാനത്തില് ആടുജീവിതം എന്ന സിനിമ ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു . അപ്പോഴാണ് ഏകദേശം ഒരു വര്ഷം മുന്പ് വായിച്ച ആടുജീവിതം എന്ന നോവല് എന്റെ ഓര്മ്മയിലേക്ക് വീണ്ടും വന്നത് . നാട്ടില് ചെന്നപ്പോ മിന്നയാണ് പറഞ്ഞത് ആടുജീവിതം വായിക്കണം എന്ന് . ഇരുപതു ദിവസത്തെ ലീവിനിടയില് നോവല് വായിക്കാന് സമയമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ , നിര്ബന്ധിച്ച് അടിച്ചേല്പ്പിച്ചു . നന്ദി ഒരു ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റില് ഒതുങ്ങില്ല .
"ബത്തയിലെ ചെറിയ പോലീസ് സ്റ്റേഷന് മുന്നില് ഞാനും ഹമീദും തോറ്റവരെപ്പോലെ കുറേ നേരം നിന്നു...". ബെന്യാമിന് ആണ് നോവലിസ്റ്റ് . ആ പേര് ആദ്യം ആയിട്ട് കേള്ക്കുകയായിരുന്നു . ഇത്ര കാലം എന്ത് കൊണ്ട് കേട്ടില്ല എന്ന് നിരാശ തോന്നി .
ഗള്ഫ് എന്ന് കേള്ക്കുമ്പോ എനിക്ക് കേരളം എന്ന് കേള്ക്കുന്നത് പോലെ ആയിരുന്നു . കുടുംബത്തില് നിന്നും പരിചയക്കാരില് നിന്നും അത്രയേറെ ആളുകള് ഗള്ഫില് ഉണ്ട് . ഓര്മ്മകള് തുടങ്ങുന്നത് തന്നെ ദുബായില് നിന്നു വരുന്ന ചെറിയച്ഛന്മാര് കൊണ്ടുവന്നിരുന്ന വര്ണ്ണകടലാസില് പൊതിഞ്ഞ മിഠായികളിലും കളിപ്പാട്ടങ്ങളിലും ആണ് . എന്റെ മനസിലെ ഗള്ഫ് എന്ന സ്വര്ഗലോകത്തെ അപ്പാടെ പൊളിച്ചടുക്കിക്കളഞ്ഞു ബെന്യാമിന്റെ നോവല് .
എത്രയോ ലക്ഷം മലയാളികള് ഗള്ഫില് ജീവിക്കുന്നു . അവരില് എത്ര പേര് മരുഭൂമിയെ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് ? ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള കെട്ടിടം പണിത് ,പണത്തിന്റെയും ആഡംബരത്തിന്റെയും ആകാശത്തെ തൊട്ടു നില്ക്കുന്ന ഗള്ഫ് . അവിടെ പ്രവാസജീവിതത്തിന്റെ മണല്പ്പരപ്പില് കിടന്നു ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന മനുഷ്യനെ ബെന്യാമിന് നമുക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നു . നമുക്ക് അറിയാത്ത ഒരു ഗള്ഫ് മലയാളി .
മനസ്സില് സങ്കടം നിറയുമ്പോ കണ്ണ് തുളുമ്പും . ഈ പുസ്തകത്തില് നിന്നു ജീവിതം തുളുമ്പി നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലേക്കും കണ്ണുകളിലേക്കും നിറയുമ്പോ, കണ്ണുനീര് വീണു നിങ്ങള്ക്ക് പൊള്ളും .
അങ്ങനെ ചെറുതല്ലാത്ത ഒരു നിരാശയോടെ ടി.വി കാണാനിരുന്നു. തമിഴ് (മലയാളം) നടന് വിക്രം ബ്ലെസി യുടെ സംവിധാനത്തില് ആടുജീവിതം എന്ന സിനിമ ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു . അപ്പോഴാണ് ഏകദേശം ഒരു വര്ഷം മുന്പ് വായിച്ച ആടുജീവിതം എന്ന നോവല് എന്റെ ഓര്മ്മയിലേക്ക് വീണ്ടും വന്നത് . നാട്ടില് ചെന്നപ്പോ മിന്നയാണ് പറഞ്ഞത് ആടുജീവിതം വായിക്കണം എന്ന് . ഇരുപതു ദിവസത്തെ ലീവിനിടയില് നോവല് വായിക്കാന് സമയമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ , നിര്ബന്ധിച്ച് അടിച്ചേല്പ്പിച്ചു . നന്ദി ഒരു ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റില് ഒതുങ്ങില്ല .
"ബത്തയിലെ ചെറിയ പോലീസ് സ്റ്റേഷന് മുന്നില് ഞാനും ഹമീദും തോറ്റവരെപ്പോലെ കുറേ നേരം നിന്നു...". ബെന്യാമിന് ആണ് നോവലിസ്റ്റ് . ആ പേര് ആദ്യം ആയിട്ട് കേള്ക്കുകയായിരുന്നു . ഇത്ര കാലം എന്ത് കൊണ്ട് കേട്ടില്ല എന്ന് നിരാശ തോന്നി .
ഗള്ഫ് എന്ന് കേള്ക്കുമ്പോ എനിക്ക് കേരളം എന്ന് കേള്ക്കുന്നത് പോലെ ആയിരുന്നു . കുടുംബത്തില് നിന്നും പരിചയക്കാരില് നിന്നും അത്രയേറെ ആളുകള് ഗള്ഫില് ഉണ്ട് . ഓര്മ്മകള് തുടങ്ങുന്നത് തന്നെ ദുബായില് നിന്നു വരുന്ന ചെറിയച്ഛന്മാര് കൊണ്ടുവന്നിരുന്ന വര്ണ്ണകടലാസില് പൊതിഞ്ഞ മിഠായികളിലും കളിപ്പാട്ടങ്ങളിലും ആണ് . എന്റെ മനസിലെ ഗള്ഫ് എന്ന സ്വര്ഗലോകത്തെ അപ്പാടെ പൊളിച്ചടുക്കിക്കളഞ്ഞു ബെന്യാമിന്റെ നോവല് .
എത്രയോ ലക്ഷം മലയാളികള് ഗള്ഫില് ജീവിക്കുന്നു . അവരില് എത്ര പേര് മരുഭൂമിയെ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് ? ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള കെട്ടിടം പണിത് ,പണത്തിന്റെയും ആഡംബരത്തിന്റെയും ആകാശത്തെ തൊട്ടു നില്ക്കുന്ന ഗള്ഫ് . അവിടെ പ്രവാസജീവിതത്തിന്റെ മണല്പ്പരപ്പില് കിടന്നു ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന മനുഷ്യനെ ബെന്യാമിന് നമുക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നു . നമുക്ക് അറിയാത്ത ഒരു ഗള്ഫ് മലയാളി .
മനസ്സില് സങ്കടം നിറയുമ്പോ കണ്ണ് തുളുമ്പും . ഈ പുസ്തകത്തില് നിന്നു ജീവിതം തുളുമ്പി നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലേക്കും കണ്ണുകളിലേക്കും നിറയുമ്പോ, കണ്ണുനീര് വീണു നിങ്ങള്ക്ക് പൊള്ളും .
"നാം അനുഭവിക്കാത്ത ജീവിതങ്ങള് എല്ലാം നമുക്ക് വെറും കെട്ടുകഥകള് മാത്രമാണ് ". പക്ഷെ ആടുജീവിതം ഒരു കെട്ടുകഥയല്ല, നോവല് വായിച്ചു തീരുമ്പോ നിങ്ങള് ഒരു ജീവിതം അനുഭവിച്ചുതീരുകയാണ് .
ഞാനും ഈ..യടുത്താണ് ആട് ജീവിതം വായിച്ചത്...
ReplyDeleteപ്രവാസത്തിന്റെ നേര് നൊമ്പരങ്ങള്...ഏറ്റവും നന്നായി ഉള്കൊള്ളാന് ആട്-ജീവിതത്തിനു ''-കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...